استفاده از عدس بوجاری شده در ضد عفونی کردن اتاق عمل

عدس که جایگاه ویژه ای در بین حبوبات دارد، در بسیاری از غذاها به خصوص سوپ ها در آشپزخانه ما وجود دارد عدس که دانه های آن سبز، زرد، نارنجی، قهوه ای و رنگ های دیگر است و نام گونه آن Lens culinaris است، گیاهی یک ساله از خانواده Fabaceae (حبوبات) است.

گیاهان عدس بوجاری شده با ساقه‌های ظریف، که بسیاری از گونه‌های آن دارای دانه‌های عدسی‌شکل کوچک، برخی گرد و دانه‌های مسطح هستند، بسته به تنوع، طولی بین ۱۵ تا ۷۵ سانتی‌متر دارند در داخل کپسول های بذر دو دانه عدس به صورت کیسه های کوچک وجود دارد که پس از گل دهی و لقاح رشد می کنند.

نیازهای کشاورزی گیاه عدس

گیاه عدس که به راحتی در مناطق نیمه گرمسیری، خشک یا معتدل رشد می کند، برای دوره رشد خود به بارش و برای دوره بلوغ به گرما و خشکی نیاز دارد.

اگر رطوبت مورد نیاز عدس های عاشق خاک های شنی در طول دوره رشد آن برآورده نشود، کیفیت محصول نیز کاهش می یابد کاشت عدس هم در تابستان و هم در زمستان قابل انجام است.

برای کشت زمستانه در مهر تا آبان و برای کشت تابستانه در اسفند (اوایل بهار) کاشته می شود عدس قرمز و عدس سبز که از نظر رنگ دانه متفاوت است، در طول دوره رسیدن و رشد نیاز به دما و رطوبت متفاوتی دارند.

به دلیل این تفاوت، آنها در مناطق مختلف رشد می کنند کشت عدس سبز که ارجح ترین غذا است، به ویژه در منطقه آناتولی مرکزی (بیشتر در اورفا و غازیانتپ) و عدس قرمز در منطقه آناتولی جنوب شرقی انجام می شود.

از زمان های قدیم، عدس به طور گسترده در منطقه مدیترانه و غرب آسیا رشد می کرد رومی‌ها، یونانی‌ها و مصری‌ها عدس را بسیار ارزشمند می‌دانستند و آن را محبوب می‌کردند و از عدس به‌ویژه لوبیا در رژیم غذایی مردم و حیوانات استفاده می‌کردند.

تاریخچه عدس در آناتولی به 8 هزار سال پیش برمی گردد امروزه، به جز مناطق آناتولی مرکزی، آناتولی مرکزی و آناتولی جنوب شرقی در مناطق دریای اژه و مرمره به رشد خود ادامه می دهد.

تولید عدس و نخود پس از سال 1950 در کشور ما افزایش چشمگیری داشته است امروزه 50 درصد تولید عدس در جنوب شرقی آناتولی به ویژه شانلی اورفا انجام می شود کشور ما در تولید عدس در مقایسه با سایر کشورها در صدر قرار دارد.

کشوری که بیشترین عدس را تولید می کند، کانادا است ترکیه، هند و کانادا 65 تا 70 درصد تولید عدس در جهان را تامین می کنند سهم ترکیه در این تولید حدود 14 درصد است.
به دلیل توانایی حبوبات در تثبیت نیتروژن در هوا و غنی سازی خاک، از عدس در کاشت تناوب به جای خالی گذاشتن مزرعه برای استراحت دادن به خاک نیز استفاده می شود.